لاتین پسین
ظاهر
لاتین پسین | |
---|---|
Latinitas serior | |
زبان بومی در | امپراتوری روم (غربی), پادشاهی استروگوتها، امپراتوری گل |
منطقه | Mare Nostrum region |
دوره | سده ۳ تا ۶ میلادی، تبدیل به لاتین قرون وسطی |
هندواروپایی
| |
گونههای نخستین | لاتین باستان
|
الفبای زبان لاتین | |
وضعیت رسمی | |
زبان رسمی در | هر دو امپراتوری روم غربی و بیزانس (بعداً در بیزانس یونانی کوینه جایگزین آن شد) |
تنظیمشده توسط | مدرسههای دستور و بلاغت روم |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
گلاتولوگ | late1252 |
گسترده گویشوران لاتین پسین در سال ۲۷۱ میلادی |
لاتین پسین (به لاتین: Latinitas serior) نام علمی لاتین رایج در دوران باستان پسین است.[۱] دوره رواج لاتین پسین را از سده ۳ تا ۶ میلادی میدانند.[۲][۳] البته گونهای از آن تا سده ۷ در شبهجزیره ایبری رواج داشت. این دوره از لاتین را میان دورههای لاتین کلاسیک و لاتین قرون وسطی میدانند. در مورد زمان دقیق پایان لاتین کلاسیک یا شروع لاتین قرون وسطی اتفاق نظر علمی وجود ندارد. با این حال، آثار لاتین پسین با داشتن ویژگیهایی قابل شناسایی هستند.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Roberts (1996), p.537.
- ↑ "Late Latin". Webster's Third New International Dictionary. Vol. Volume II, H to R. Chicago: Encyclopædia Britannica, Inc. 1961.
{{cite encyclopedia}}
:|volume=
has extra text (help) - ↑ "Late Latin". The American Heritage Dictionary of the English Language (3rd ed.). Boston, New York, London: Houghton Mifflin Company.
پیوند به بیرون
[ویرایش]منابع کتابخانهای دربارۀ Late Latin |
- "Christian Latin" (به لاتین). The Latin Library. Retrieved 12 October 2009.
- Du Cange, Charles du Fresne (2009) [1710]. Glossarium ad scriptores mediae et infimae Latinitatis. Francofurti ad Moenum: apud Johannem Adamum Jungium, CAMENA - Corpus Automatum Multiplex Electorum Neolatinitatis Auctorum, University of Heidelberg. Archived from the original on 18 October 2017. Retrieved 17 January 2021.
- "du Cange, le Glossarium: en ligne". École nationale des Chartres. 2008. Retrieved 10 October 2009.
- "Glossarium Mediae et Infimae Latinitatis". Documenta Catholica Omnia. 2006. Retrieved 10 October 2009.